witamy

Historia

Bydłowa powstała razem z Oleśnicą, osadą wojów jako wieś służebna. Zadaniem jej była hodowla bydła. Bydłowa zaopatrywała rycerzy w produkty żywnościowe i rzecz najistotniejszą, w suszone jelita zwierzęce służące do produkcji wszelkiego rodzaju kuszy.
Stan prawny wioski zmienia się w roku 1421, „w dniu świętej Doroty”, kiedy to biskup krakowski Wojciech Jastrzębiec buduje w miejscu drewnianego, murowany kościół w Beszowej, wyposażając go bogato w szaty, księgi i relikwie, także w dziesięciny. Tak wyposażony kościół oddaje paulinom Częstochowskim.
W Liber Beneficjorum (III 125-9) J. Długosza czytamy dalej, że już przed śmiercią nabył dla klasztoru „wioseczkę Bydłową”, a dodatkowe tysiąc grzywien złożył na kupno większej włości w ręce bp krakowskiego Zbigniewa Oleśnickiego, którego zresztą uczynił egzekutorem swego testamentu.
Jakie były losy Bydłowy do 1466 nie bardzo wiadomo. Prawdopodobnie przeszła ona znów w ręce prywatne, skoro na ten rok datuje się sprzedaż wioski przez dzieci Pietruszki (właściciela Beszowej), Janowi z Rytwian. Ten, roku 1478 zapisuje m.in. Bydłowę klasztorowi.
Wtedy prawdopodobnie postawił klasztor kaplicę w Bydłowej, do której ze Mszą św. Przyjeżdzali paulini. Dotrwała ona na pewno do roku 1819, kiedy to klasztor w Beszowej skasowano. Hipoteza, że kaplica przestała istnieć już w 1667 roku, kiedy to w ramach inkorporacji skasowano kościół w Strzelcach – jest mało prawdopodobna. Bydłowa była własnością klasztoru. Majątki kościelne i klasztorne to odrębne własności.
W średniowiecznych dokumentach mamy jeszcze jedną wzmiankę dotyczącą wioski. W 1492 roku Łukasz, młynarz z Bydłowej, sprzedaje młyn beszowskiemu przeorowi. To mogło wskazywać na świeckie i klasztorne udziały w wiosce. Także o jej zamożności i atrakcyjności skoro była tak intratnym towarem.
Po roku 1819 była własnością kościoła w Beszowej. Nie ma jej w wykazach hipotecznych zmarłego hrabiego Ludwika Kalinowskiego sporządzonych w 1833. Również w aktach konsystorskich kościoła z Oleśnicy z roku 1833 nie figuruje nazwa Bydłowa. W tabeli pobieranych dziesięcin zbożowych mamy tylko aneks – jedna rola.
Stan taki trwał jeszcze przez XIX wiek. Majątkowo, Bydłowa do Oleśnicy nigdy nie przynależała.
W okresie międzywojennym Bydłowa posiadała własną szkołę. Jej kierownikiem był Jan Feronicz. W 1985 roku nie było w niej już nawet filii Szkoły Podstawowej w Oleśnicy. Dziś placówką spełniającą rolę ośrodka kulturalnego jest remiza strażacka usytuowana na dawnym placu kościelnym. Bydłowa posiada własny oddział Straży Pożarnej.
Jak każda wioska polska, Bydłowa kurczy się. Dziś liczy ok. 80 osób.

Teresa Romańska-Faściszewska, "Oleśnica". Wydawnictwo ALLELUJA, Kraków 2007, ISBN 978-83-89660-74-9